"ซ้าย" ของ "ถัง"

เมื่อถูกพิธีกรถามถึงชัยชนะอันงดงาม "ถัง" ยกกำปั้นข้างซ้ายของตัวเองขึ้นมา มองดูมันด้วยความรู้สึกอย่างไรไม่อาจทราบได้ แล้วเขาก็พูดคำแรกว่า

"อะเมซซิ่งงงง มากกก"

ผมก็อะเมซซิ่งไปกับเขาด้วย ไม่คิดเหมือนกันว่าซ้ายของรถถังจะคมและหนักขนาดนั้น

ซ้ายหวาน ๆ หมัดนั้นเข้าโฟกัสเต็มกระโดงคางของ ทาเครุ เซกาวา แบบที่ "ดูเท่าไหร่ก็ไม่เบื่อ"

ไม่เบื่อจริง ๆ นะครับ ดูแล้วดูอีก ดูแล้วก็ยังดูได้อีก

ถ้าจะพูดว่าศึก One172 จบลงอย่างสวยงามที่สุดเพราะมันปิดฉากด้วยหมัดที่สมบูรณ์แบบที่สุดของวันก็คงไม่ผิดไปจากความจริงนักนะครับ

"ซ้าย" ของ "ถัง" หมัดนี้จะถูกฉายซ้ำไปอีกครั้งแล้วครั้งเล่า

สำหรับเราและแฟนหมัดมวยทั่วโลก เพราะมันเป็นหมัดน็อกที่สวยงาม แม่นยำ หนักหน่วง และคมคาย

แต่สำหรับ "ถัง" แล้วมันคงไม่ใช่เพียงแค่นั้น เขาน่าจะรู้สึกกับ "ซ้าย" นี้ของเขายิ่งกว่าเราหลายเท่า เพราะมันเป็นหมัดน็อกที่เต็มไปด้วยเรื่องราว

กับคนที่เคยเจ็บหมัดข้างเดียวกันมาก่อน

กับคนที่เคยตกเป็นเป้าโจมตีของสังคม ถูกกระทืบแทบจมดินในดราม่าหนัก ๆ เรื่องทำน้ำหนัก 2 ครั้งมาแล้ว

เขาเองก็รู้ ไม่ใช่ไม่รู้.. และผมเชื่อว่าคนที่ผิดหวังมากที่สุดย่อมหนีไม่พ้นเขา

คงไม่ต้องพูดถึงการต่อสู้ที่จะกลับมาอีกครั้ง การกอบกู้ชื่อเสียงที่เสียไปนั้นต้องอาศัยพลังกายและพลังใจอย่างมหาศาล

กว่าจะมาเป็น "ซ้าย" ข้างนั้นของ รถถัง จิตรเมืองนนท์ ในไฟต์นี้

กว่าจะมา "ซ้าย" ที่สวยงามและสว่างวาบยิ่งกว่าแสงแฟลชแวบวับและไฟสปอตไลต์ที่สาดส่องละลานตา

ไม่มี "ไฟ" ดวงไหนสวยไปกว่า "ไฟ" แห่งความมุ่งมั่นที่จะกลับมาพิสูจน์ตัวเองอีกครั้งของ "ถัง"

พิสูจน์ตัวเองผ่านหมัดซ้ายหมัดนั้น ในจังหวะน็อกที่สวยงามของเขา

ผมชอบภาพนี้มากครับ เป็นภาพที่เห็นปุ๊บก็คิดเอาไว้เลยว่าจะนำมันมาลงประกอบโพสต์นี้แน่

อลังการ องอาจ เป็นที่หนึ่ง และดูยิ่งใหญ่สมกับความเป็นตัวเขา

สมกับเป็นการกลับมาของรถถัง ที่ไม่ได้กินเวลาแค่ 1 นาทีเศษ ๆ อย่างที่การชกจบลง หากมันคือความพยายามตลอดเวลานาทีนับตั้งแต่ตกตาชั่งเป็นหนที่สองเมื่อเดือนพฤศจิกายนที่ผ่านมา

"ซ้าย" ของ "ถัง" จึงเหมือนจะเกิดขึ้นด้วยแรงบวก 2 ประการ

ประการแรก คือการฟิตซ้อมเตรียมตัวเพื่อเอาชนะเสียงวิจารณ์หนักหน่วงในดราม่า 2 ครั้งใหญ่

และประการที่สอง คือการใส่ใจมาก ๆ กับซ้ายข้างที่เคยเจ็บ ซึ่งมันกลับกลายเป็นพลังแฝงให้รถถังโดยไม่รู้ตัว

คล้ายกับว่าเมื่อหมัดซ้ายเคยเจ็บ เขาจึงพยายามเน้นมันให้มาก

เน้นเพราะไม่อยากให้มันเป็นจุดอ่อน

ซ้อม "ซ้าย" ให้ดีที่สุด ปล่อยออกมาเมื่อไหร่ต้องคม ต้องแม่น ต้องเข้าเป้า 

ต้องไม่วืดวาดหรือเบาหยอง ปล่อยมันออกมาต้องโดน และต้องหนัก

จากความวิตกว่าอาจเป็นจุดอ่อน "ซ้าย" ของ "ถัง" เลยกลับกลายเป็นจุดแข็งแบบแข็งโป๊กในไฟต์นี้

ทั้งเร็ว ทั้งคม ทั้งหนัก

ใครที่ได้ดูการชกตลอด 1 นาทีเศษของ รถถัง กับ ทาเครุ คงเห็นไม่ต่างกันนะครับ ซ้ายของเขาฉายความอันตรายตั้งแต่ช่วงแรก ๆ แล้ว

กำลังคิดในใจอยู่เลยว่า ไฟต์นี้หมัดของรถถังคมดีแฮะ เขาก็ปล่อย "ซ้าย" เปรี้ยงนั้น

"ซ้าย" ที่ทำให้ไฟต์จบลง และเป็น "ซ้าย" ที่กระชากความยิ่งใหญ่กลับมาหาเขาอีกหน

"ซ้าย" ของ "ถัง" สมบูรณ์แบบจริง ๆ ครับ

ตังกุย