32 ปีแห่งความพยายาม.. 32 ปีแห่งความไม่ย่อท้อ..
32 ปีแห่งความมุมานะ.. 32 ปีแห่งน้ำตา..
32 ปีแห่งการบอกกับตัวเองว่าครั้งต่อไปต้องดีกว่าเดิม
32 ปีแห่งการรอคอย..
จาก สมพล คูเกษมกิจ, ปราโมทย์ ธีระวิวัฒน์, ศิริพงษ์ ศิริภูล, ธีรนันท์ เชียงทา, สมหฤทัย เจริญศิริ, พรสวรรค์ ปลั่งเวช, ลดาวัลย์ มูลศาสตร์สาทร, ปิยะทิพย์ ศันสนียกุลวิไล ในโอลิมปิก 1992
จาก กิตติพนธ์ กิติกุล, ศักดิ์ระพี ทองสาริ ที่เข้ามาเสริมในโอลิมปิก 1996
จาก บุญศักดิ์ พลสนะ, เทศนา พันธ์วิศวาส, สุจิตรา เอกมงคลไพศาล, คุณากร สุทธิโสตถิ์, สราลีย์ ทุ่งทองคำ ที่เริ่มเดินด้วยกันในโอลิมปิก 2000
จาก สุดเขต ประภากมล, ภัททพล เงินศรีสุข, สลักจิต พลสนะ, สาธินี จันทร์กระจ่างวงศ์ ที่เข้ามาสมทบในโอลิมปิก 2004
จาก รัชนก อินทนนท์, บดินทร์ อิสสระ, มณีพงศ์ จงจิตร ที่เขย่าหัวใจเราในโอลิมปิก 2012
จาก พรทิพย์ บูรณะประเสริฐสุข, พุธิตา สุภจิรกุล, ทรัพย์สิรี แต้รัตนชัย, สาวิตรี อมิตรพ่าย ที่เป็นพลังในโอลิมปิก 2016
จาก กันตภณ หวังเจริญ, บุศนันทน์ อึ๊งบำรุงพันธุ์, จงกลพรรณ กิติธรากุล, รวินดา ประจงใจ, เดชาพล พัววรานุเคราะห์ ที่ลุยไปด้วยกันในโอลิมปิก 2020
จาก สุภัค จอมเกาะ, กิตตินุพงษ์ เกตุเรน, ศุภนิดา เกตุทอง ที่เป็นพลังใหม่ในโอลิมปิก 2024 ครั้งนี้
จากการรอคอยที่ดูเหมือนไม่สิ้นสุด..
จากความพยายามที่รอเพียงวันแห่งความสำเร็จ..
จากหยาดเหงื่อและน้ำตาที่เอ่อท้น.. จากฝันที่สลายคราแล้วคราเล่า
แล้วในที่สุดมันก็เกิดขึ้น
กุลวุฒิ วิทิตศานต์ ทำได้.. เหรียญประวัติศาสตร์ของไทยในแบดมินตันโอลิมปิก
ภารกิจของเจ้าวิวยังไม่จบครับ มันเหลือเพียงบทสรุปเท่านั้น แต่เขาและวงการแบดมินตันได้เขียนประวัติศาสตร์หน้าใหม่ให้กับเราแล้ว
กีฬาชนิดที่ 4 ต่อจาก มวยสากลสมัครเล่น ยกน้ำหนัก และ เทควันโด ที่กระชากเหรียญโอลิมปิกให้กีฬาไทย
กำแพงสูงใหญ่ที่ตั้งตระหง่านมาตั้งแต่วันแรกเมื่อปี 1992 ถูกก้าวข้ามได้แล้ว..
แล้ววันนี้มาเชียร์ กุลวุฒิ วิทิตศานต์ ในนัดชิงชนะเลิศกันครับ