เมื่อเร็วๆนี้ คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร จัดพิธีบวงสรวงองค์พระพิฆเนศวร และสักการะสิ่งศักดิ์สิทธิ์ประจำคณะศึกษาศาสตร์ พร้อมกับวางช่อดอกไม้ ณ อนุสาวรีย์ ศาสตราจารย์ หม่อมหลวงปิ่นมาลากุล เนื่องในโอกาสที่ ศาสตราจารย์ ดร.คณิต เขียววิชัย เข้ารับตำแหน่งคณบดีคณะศึกษาศาสตร์ คนใหม่พร้อมด้วย รศ.ดร.ศักดิพันธ์ ตันวิมลรัตน์ รองคณบดีฝ่ายบริหาร, ผศ.ดร.ศิริวรรณ วณิชวัฒนวรชัย รองคณบดีฝ่ายวิชาการ, ผศ.ดร.วชิระ จันทราช รองคณบดีฝ่ายพัฒนาองค์กรและวิเทศสัมพันธ์, อ.เอกชัย ภูมิระรื่น รองคณบดีฝ่ายกิจการพิเศษและพันธกิจเพื่อสังคม, ผศ.ดร.วรรณวิสา บุญมาก รองคณบดีฝ่ายพัฒนานักศึกษาและศิลปวัฒนธรรม และ อ.ดร.ชินัณ บุญเรืองรัตน์ ผู้ช่วยคณบดีฝ่ายวิจัยและบริการวิชาการ โดยมีอาจารย์ณัฐดนัย บุตรพลับ ผู้อำนวยการ โรงเรียนสาธิต มหาวิทยาลัยศิลปากร (มัธยมศึกษา) พร้อมด้วยผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.วิสูตร โพธิ์เงิน ผู้อำนวยการโรงเรียนสาธิต มหาวิทยาลัยศิลปากร (ปฐมวัยและประถมศึกษา) และคณะผู้บริหาร, คณาจารย์, บุคลากรสายสนับสนุนเข้าร่วมพิธีและมอบช่อดอกไม้แสดงความยินดีแก่ ศาสตราจารย์ ดร. คณิต เขียววิชัย ในโอกาสที่ได้รับการแต่งตั้งจากสภามหาวิทยาลัย ให้ดำรงตำแหน่ง คณบดีคณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร (14 ธ.ค.66)
โดยศาสตราจารย์ ดร.คณิต เขียววิชัย คณบดีคณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร เปิดใจถึงการเข้ามาเป็นคณบดีคณะศึกษาศาสตร์ว่า รู้สึกดีใจมากที่ได้รับโอกาสให้เข้ามาเป็นคณบดี คณะศึกษาศาสต์ เหมือนได้กลับมาดูแลบ้านหลังนี้ที่ตนเองรักมาก วาระ 4 ปีมีอะไรที่จะต้องทำอีกเยอะ สื่งแรกที่ตั้งใจทำก็คืออยากให้คณะศึกษาศาสตร์ พัฒนาเป็นแหล่งฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูของนักศึกษาครู สามารถสร้างครูต้นแบบ นี้คิอเป้าหมายที่ได้วางเอาไว้ เราต้องการครูที่สอนได้ทุกเรื่อง ตั้งแต่การใช้ชีวิตที่ไม่ฟุ่มเฟือย ที่สำคัญครูต้องจัดการกับชีวิตตัวเองให้ดีก่อน เมื่อชีวิตครูมีความสุข ไม่มีทุกข์ ไม่มีหนี้สิน ครูก็จะสามารถสอนลูกศิษย์ได้ดีอย่างแน่นอน
และอีกเรื่องที่อยากจะทำมาก ปลูกจิตวิญญาณของความเป็นครู โดยที่จะมีการนำครูที่ได้รับ รางวัลสมเด็จเจ้าฟ้ามหาจักรี เป็นรางวัลที่มอบให้แก่ครูดีเด่นให้มาเป็นครูต้นแบบ เอาเป็นกรณีศึกษาของความเป็นครู ทำเป็นระยะต่อเนื่อง ซึ่งนักศึกษาวิชาชีพ จะได้ซึมซับครูต้นแบบ เป็นแรงบันดาลใจที่สามารถเปลี่ยนแปลงสังคมให้ดีขึ้น สร้างครูให้เป็นคนดี เชื่อว่าเป็นคนดีแล้วก็จะเก่งตามมา สร้างผู้นำสังคนครู ซึ่งสิ่งเหล่านี้ต้องใช้ระยะเวลา
และสิ่งสำคัญต้องสร้างคณะศึกษาศาสตร์เป็นองค์กรแห่งความสุข (Workplace Happiness ) บรรยากาศการทำงานต้องเป็นประชาธิปไตย การมีส่วนร่วม มีเสรีภาพ มีการกระจายงานสู่ฐานราก และสภาวะแวดล้อมไม่เป็นมลภาวะ มีสวัสดิการที่ดีเพียงพอในการทำงานให้กับบุคลากร ทำงานแบบมีความสุข คณะศึกษาศาสตร์จะมีความร่วมมือระหว่างองค์กรต่างๆทั้งในประเทศและต่างประเทศ (MOU) เพื่อบริหารจัดการให้บรรลุตามเป้าหมาย
อีกเรื่องที่มีความตั้งใจที่จะทำ คือขยายการศึกษาของโรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยศิลปากร เพื่อให้เพียงพอ สำหรับเป็นแหล่งสังเกตุการณ์ของนักศึกษาที่เรียนในสายวิชาชีพครู นี้คือสิ่งที่อยากจะทำในวาระคณบดี 4 ปี ดังคำกลอนของหม่อมหลวงปิ่น มาลากุล ที่ว่า "กล้วยไม้มีดอกช้า ฉันใด การศึกษาเป็นไป เช่นนั้น แต่ออกดอกคราวใด งานเด่น งานสั่งสอนปลูกปั่น เสร็จแล้วแสนงาม "