วันนี้ ขอเปลี่ยนบรรยากาศมาวิพากษ์ทีมชาติไทยบ้างนะครับ หลังจากที่เรา ออกไปพ่ายศึกที่ เวียตนาม ในนัดชิงชนะเลิศ เกมแรกของ อาเซียน คัพ
1.ก่อนอื่นต้องเข้าใจนะครับว่าผู้เป็นโค้ชจำเป็นต้อง 'โรเตชั่น' นักเตะหลายตำแหน่ง เพราะทัวร์นาเมนต์นี้โหดทะลุดาร์กซ์ พอๆ กับฟุตบอลโลก คือถ้าเข้าชิงฯ ต้องซอยยิกถึง 8 นัด แถมต้องเดินทางข้ามประเทศตั้งแต่รอบแรกในเวลาเพียงครึ่งเดือน
นักเตะจึงทั้งอ่อนล้าและเบียดกับอาการบาดเจ็บ
ทีมที่บุกไปเยือนเมืองเหงียนจึงไม่ใช่ทีมที่ดีที่สุด หรือเต็มอัตราศึก
2.โดยรวม ผมว่าเราไม่ได้เล่นแย่
อย่างน้อยก็ยังครองบอลได้ ไม่สะเปะสะปะพลางเล่นอย่างระมัดระวังตัวพอสมควร ขณะที่เจ้าถิ่นก็ไม่ได้สร้างความกดดันให้เราเท่าไหร่
จบครึ่งแรก 0-0 พูดกับตัวเองในใจว่าถ้าไม่พลาดกันเองน่าจะควักผลเสมอกลับออกไปได้เป็นอย่างต่ำ
แต่เราก็พลาดเองจนได้
3.ไม่ใช่แค่ลูกที่ 2 นะครับที่พลาด
ประตูแรกก็มีต้นเหตุจากความผิดพลาด เมื่อกองหลังคนหนึ่งไปเสียบอลง่ายๆ หน้าเขตโทษจนถูกฉกไปยิง และนำมาซึ่งลูกเตะมุม
ประตูที่ 2 นี่พลาดมหันต์ เพราะดันทะลึ่งไปล็อคหลบเขาแบบนั้น ซึ่งมันเสี่ยงมากเกินไป ไม่ควรทำ
4.ตอนตามหลัง 1-0 ทีมชาติไทยพยายามเร่งเกมมากเกินไปหน่อย
จริงๆ ยังไม่ต้องรีบเร่งซะขนาดนั้นก็ได้นะครับ เพราะบอล 2 นัด มีอีกเกมให้แก้ตัว แพ้ประตูเดียว ดีกว่าแพ้ 2 ประตู ควรเล่นอย่างอดทนพลางรอจังหวะไปเรื่อยๆ ก่อน แล้วค่อยมาเร่งในช่วงสิบนาทีสุดท้าย
อย่างไรก็ตาม
เมื่อตีไข่แตกได้สำเร็จทำให้โมเมนตั้มเหวี่ยงกลับมาที่เราแบบเต็มๆ
ลองตีไข่แตกไม่ได้ แล้วแพ้ด้วยสกอร์ 2-0 รับรองทัวร์ลงแหลกลาญบ้านแตก 555
5. กองหน้าชาวต่างชาติของ เวียตนาม มันคล่อง เร็ว และถึกควายทุยมากนะครับ ถ้าคมกว่านี้น่าจะกระหน่ำได้ถึง 4 ดอก ขอบอก !!!
ขนาดไม่ค่อยคมเท่าไหร่ มันยังกดไป 2 ดอก
ถือเป็นตัวอันตรายที่ต้องระวังอย่างจงหนัก
ประตูตีไข่แตกนี่แหละครับคือกุญแจสำคัญของทีมชาติไทย เพราะถ้าแพ้กลับมา 2 ประตู มันกดดันและหนักหนามากเกินไป
ตามหลังประตูเดียวกับอีก 90 นาทีในบ้านนี่ชิวๆ ครับ ไม่เชื่อคอยดู