อินเตอร์ไฮที่ได้เห็นจริง ๆ

เด็กนักเรียนที่ไม่ใช่นักฟุตบอลอาชีพ กับกองเชียร์ 58,000 คนในสนาม..

ฟุตบอลอินเตอร์ไฮที่เคยได้ยินและได้เห็นผ่านการ์ตูนฟุตบอลญี่ปุ่นหลาย ๆ เรื่องตั้งแต่วัยเด็ก มาวันนี้เราได้สัมผัสกับมันจริง ๆ

ได้ดูการถ่ายทอดสดคู่ชิงชนะเลิศผ่านยูทูบ BG Sports เมื่อช่วงเที่ยงวันนี้แล้ว ความรู้สึกแรกเลยสำหรับผมคือ.. มันเป็นอย่างนี้นี่เอง

อินเตอร์ไฮ.. มันเป็นอย่างนี้นี่เอง

แล้วภาพการฟาดแข้งอันดุเดือดของทีมนันคัตสึที่มี โอโซระ ซึบาสะ นำทัพก็ผุดขึ้นมาให้หัวเหมือนแฟลชแบ๊ค

ความทรงจำลอยเข้ามาในมโนสำนึก ทีละภาพ.. ทีละภาพ

ในวันนั้นซึบาสะไม่มีคู่ขาทองคำอย่าง มิซากิ ทาโร่ และยอดนายทวาร วากาบายาชิ เกนโซ อยู่ข้างกายแล้ว มิซากิต้องย้ายโรงเรียนตามพ่อที่เป็นจิตรกรอิสระ วากาบายาชิไปเยอรมัน แต่เขาก็ยังมีเพื่อนร่วมทีมคนอื่น ๆ ที่แม้ความสามารถจะด้อยกว่าแต่ช่วยกันเป็นเรี่ยวแรงให้ทีมยังคงแข็งแกร่งได้

มี อิชิซากิ เรียว มี โมริซากิ ยูโซ มี ทากาสุงิ ชินโง มี 3 ทหารเสือแห่งชิวเททสึ คิสุงิ เทปเป-ทากิ ฮาจิเมะ-อิซาวา มาโมรุ เต็มไปด้วยสปิริตของคำว่า "ทีม" ผนึกกำลังกันคว้าแชมป์มัธยมต้น 3 ปีซ้อน

แล้วจากนั้น ซึบาสะก็ไปไล่ล่าความฝันของตัวเองที่บราซิล ไม่ได้สานต่อในฟุตบอลระดับมัธยมปลายอินเตอร์ไฮ

เติบโตขึ้นมาได้เข้าใจอะไรมากขึ้นถึงได้รู้ว่าคำว่า "ไฮ" ในอินเตอร์ไฮ ที่อ่านผ่านหน้าหนังสือการ์ตูนในตอนนั้นมันก็คือ ไฮสคูล หรือมัธยมปลายนั่นเอง นี่คือฟุตบอลระดับมัธยมปลายชิงแชมป์ประเทศของญี่ปุ่น

ปีสุดท้ายในระดับมัธยมต้นของซึบาสะ เขาพานันคัตสึตะลุยฝ่าด่านโหดหินไปจนได้แชมป์ร่วมกับมหาอำนาจอย่าง โตโฮ ที่มี เฮียวงะ โคจิโร่ นำทัพ ไดรฟ์ชู้ตที่เป็นสุดยอดศาสตราวุธถือกำเนิดขึ้นระหว่างทางในรอบ 8 ทีมสุดท้าย มันมาทันเวลาพอดีหลังจากถูกทีมโรงเรียนของ จิโตะ ฮิโรชิ กับ ซาโนะ มิสึรุ นำห่าง 3-0!

ตัวละครโลดแล่นบนผืนหญ้าผ่านสัมผัสของกระดาษที่พลิกอ่านทีละหน้า ทีละหน้า ลูกยิงมีดโกนของโซดะ มาโกโตะ ความผาดโผนของสองพี่น้องทาจิบานะ ความทรหดอดทนและเลือดนักสู้ของมัตสึยาม่า ฮิคารุ และพรสวรรค์อันร้ายกาจของอัจฉริยะผู้อาภัพ มิสุงิ จุน

จะว่าไปแล้วมันก็ไม่น่าเชื่อเหมือนกันนะครับ อินเตอร์ไฮกับการ์ตูนเรื่องกัปตันซึบาสะที่เป็นแรงบันดาลใจของใครหลาย ๆ คนรวมถึงเด็ก ๆ ในบ้านเราที่เวลานี้โตเป็นผู้ใหญ่กันหมดแล้ว มันก็คือเรื่องที่คุยกันมาในระดับ 30 กว่าปีแล้ว..

สามสิบกว่าปีที่ได้เห็นและได้ยินคำว่าอินเตอร์ไฮ ผ่านการ์ตูนฟุตบอลมากมายหลายเรื่อง เราเพิ่งจะได้สัมผัสกับมันตรงหน้าก็ในคราวนี้

ได้รู้ว่าจริง ๆ แล้วมันเป็นอย่างไร ได้เห็นว่าจริง ๆ แล้วบรรยากาศของมันเป็นอย่างไร

ยอมรับว่ารู้สึกอิ่มใจครับ อิ่มใจที่ได้เห็นอินเตอร์ไฮที่ได้ยินมาตั้งแต่เด็กเสียที เป็นอารมณ์ของการโหยหาความหลังได้เหมือนกัน

หากมันก็ผสมปนเปไปกับความอิจฉาด้วย ที่กระทั่งฟุตบอลระดับมัธยมปลาย ความสนใจของผู้คนในประเทศเขายังมหาศาลขนาดนั้น

ตั๋วเข้าชมเกือบหกหมื่นใบขายหมดเกลี้ยงตั้งแต่ก่อนวันเตะ โปรดักชั่นถ่ายทอดสดยอดเยี่ยม การสวิตช์ภาพ จังหวะปล่อยภาพช้า ซีนอารมณ์ กราฟฟิกข้อมูลของนักเตะแต่ละคน สถิติต่าง ๆ ของเกมในสนามคือมืออาชีพจนแทบไม่อยากเชื่อว่านี่คือฟุตบอลระดับมัธยมปลาย

เขาให้ความใส่ใจต้นกล้าของพวกเขามากถึงระดับนั้น

กับนักฟุตบอลในสนาม หัวจิตหัวใจของพวกเขาจะแข็งแกร่งขึ้นอีกเพียงไหน ประสบการณ์การรับมือกับแรงกดดันของพวกเขาจะมากมายเพียงใดเมื่อได้ผ่านประสบการณ์ในรายการนี้

ลองจินตนาการดูก็ได้ว่าถ้าเป็นเราจะรู้สึกอย่างไรขณะที่เดินจากกลางสนามไปยิงจุดโทษท่ามกลางสายตาของคนดูหกหมื่นชีวิต แข้งขาเราจะสั่นขนาดไหนตอนที่ยืนนิ่งรวบรวมสมาธิเตรียมยิงจุดโทษท่ามกลางบรรยากาศรอบตัวเงียบกริบด้วยกองเชียร์เกินครึ่งแสนคนนั้นก็กลั้นหายใจลุ้นไปกับเราด้วย

อินเตอร์ไฮ.. เอาเข้าจริง ๆ มันยิ่งใหญ่กว่าที่ผมจินตนาการไว้เสียอีก มันมหึมาเกินสเกลของรายการเด็กมัธยมปลายไปไกลมาก

ในโลกแห่งความจริงอินเตอร์ไฮไม่มีลูกยิงไทเกอร์ที่รุนแรงจนตาข่ายขาด ไม่มีลูกสกายแล็ปเฮอริเคนไม่ว่าจะในเวอร์ชั่นแรกหรือเวอร์ชั่นไหน ไม่มีลูกยิงมีดโกนที่โค้งเป็นครึ่งวงกลมชนิดบานาน่าชู้ตของ โรแบร์โต้ คาร์ลอส ยังต้องเรียกพ่อ

ไม่มีการถีบเสาเพื่อกระโจนไปรับบอล ไม่มีฉากขวางลูกยิงจนตัวลอยละลิ่วไปพร้อมกับลูกบอลแต่กางแขนกางขาออกมาขัดเสากับคานไว้ได้ทันก่อนที่ตัวจะลอยเข้าประตู ไม่มีลูกยิงดับเบิลชู้ต 2 คนยิงบอลใบเดียวกันส่งบอลพุ่งส่ายเป็นงูผ่านนายทวารที่ยืนงงเป็นไก่ตาแตก

ไม่มีหรอกครับ.. เพราะท่วงท่าและลีลาเหล่านั้นล้วนเป็นเพียงจินตนาการอันเพริศแพร้วของอาจารย์โยอิจิ ทาคาฮาชิ ผู้เขียนการ์ตูน

แต่ผมกลับยังอิ่มใจ..

อินเตอร์ไฮในโลกของกัปตันซึบาสะและการ์ตูนเรื่องอื่น ๆ กับอินเตอร์ไฮในโลกแห่งความจริง

โลกทั้ง 2 ใบโลดแล่นขนานกันไป แต่มันล้วนพาฟุตบอลของพวกเขาไปถึงระดับโลกได้แล้วทั้งคู่..

ตังกุย