ผมมีโอกาสได้ดูคู่ บีจี ปทุมฯ กับ คาวาซากิ ฟรอนตาเล่ สิ่งที่ผมเห็นแล้วพยายามสื่อสารออกไปตลอด คือเจอกับทีมที่ใหญ่กว่าอย่ารอตั้งรับ
เพราะสิ่งที่แสดงออกมาในสนาม มันจะดูเหมือนไม่วิ่งสู้คู่แข่ง บอลดูไม่สนุก ดูห่าง
กลับกัน หากเราเป็นบอลสู้ วิ่งบดคู่แข่งให้ได้ตลอด 90 นาที ผลออกมาแพ้ แต่ได้ใจแฟนบอล แถมยังเรียกคนเข้าสนามได้อีก
สิ่งเหล่านี้อยู่ที่เรื่องของวิธีการจัดการเพื่อให้คู่แข่งเล่นได้ยากที่สุด ทำไมบอลทีมชาติญี่ปุ่นปัจจุบัน ถึงเป็นบอลที่ทั่วโลกบอกว่า เป็นสไตล์การเล่นที่น่ารังเกียจ เพราะไม่ปล่อยให้มีพื้นที่จับแล้วมองหาเพื่อนได้ การเข้าเพรสซิ่งแบบกรุ๊ป จนทำให้ทุกทีมที่เจอเล่นยากหมด
ผมว่า บอลสมัยใหม่หมดยุคตั้งรับ โยนยาวรอสวนไปแล้ว แต่สิ่งที่มันต้องพัฒนาตามมา คือเรื่องกำลังนักบอลเพื่อให้วิ่งบดได้ 90 นาที
ลองนึกสภาพ หากฟุตบอลบ้านเรามีทีมที่เล่นแบบ อัลบิเร็กซ์ นิกาตะ เงินไม่เยอะ นักบอลไม่ได้ท็อป แต่สู้ด้วยวิธีการ ลีกเราจะสนุกขนาดไหน