แรงใจถึงดาร์วิน

-อิบู กับ คักโป พูดคุยยินดีกับ ดาร์วิน รอยยิ้มทุกคนสดใส

-โซโบซไล เดินกระโดดเหยง ๆ เหมือนเด็ก ชูแขนสองข้างปรี่เข้ามากอด

-คักโปออกจากเฟรม โกนาเต้ยังอยู่ ดาร์วินดึงทั้ง อิบู และ โซโบ มากอด

-อิบูเดินออกจากเฟรม โซโบยังกอดคอดาร์วินไว้ไม่ยอมปล่อย

-สีหน้าดาร์วินดูปลดปล่อยทุกอย่าง คล้ายมีน้ำตาด้วยซ้ำ

-โซโบ กับ ดาร์วิน ยังคงกอดคอกันอยู่ ดึงรั้งกันและกันไว้จนแทบจะล้มไปด้วยกัน

-ซิมิกาสเข้ามาในเฟรม กอดดาร์วินจากด้านหลัง

-ดาร์วินหันมาดูว่าเป็นใคร แล้วกอดกับซิมิกาสต่อ

-แขนขวาดาร์วินกอดคอซิมิกาส แขนซ้ายยังโอบรอบคอเพื่อนชาวฮังกาเรียน

-ซิมิกาสป้องปากกระซิบอะไรบางอย่างข้างหูดาร์วิน

-โซโบยังไม่ยอมไป หันไปพูดอะไรกับดาร์วินต่อพร้อมเอานิ้วชี้มือซ้ายชี้ย้ำ ๆ ไปที่หน้าอกดาร์วิน

-ดิอาซเข้ามาในเฟรมพร้อมรอยยิ้ม ตามมาด้วย แบร๊ดลี่ย์ กับ ควอนซาห์

-สองคนหลังตรงเข้ามาตบหัวดาร์วินถี่ ๆ เพื่อแสดงความยินดี อิบูเดินผ่านหลังไปด้วยสีหน้าแช่มชื่น

-โซโบ กับ ซิมิกาส ยังกอดดาร์วินแน่น โซโบเอามือตบไหล่เพื่อนชาวอุรุกวัยเบา ๆ 5-6 ที

-ดาร์วินเดินจากออกมาด้วยรอยยิ้ม โซโบยังตบไหล่ส่งท้ายไปอีกที

-ดิอาซยังยืนรออยู่ตรงนั้นเพื่อรอสวมกอดเพื่อนร่วมทวีป

-ทั้งคู่กอดกัน ตบไหล่ตบหลังกัน พูดจาให้กำลังใจกัน

ดาร์วิน นูนเยซ.. ประตูในนาที 90+1 กับ 90+3 ของเขาในเกมนี้สำคัญเหลือเกิน

ทุกคนเหมือนจะดีใจเพิ่มขึ้นอีก ฉลองกันเป็นพิเศษยิ่งกว่าเดิมอีก เมื่อคน ๆ นั้นคือ ดาร์วิน นูนเยซ

ในฐานะเพื่อนร่วมทีม ผมเชื่อว่านักเตะลิเวอร์พูลทุกคนดีใจกับดาร์วิน ยินดีกับเขาอย่างจริงใจ ด้วยเข้าใจเป็นอย่างดีถึงสิ่งที่หัวหอกอุรุกวัยต้องเผชิญ

มันจึงเป็นภาพบรรยากาศที่มีความหมายมาก และทำให้เดอะค็อปยิ้มได้มากเช่นกัน

ได้แต่หวังว่า 2 ประตูนี้จะเป็นจุดเปลี่ยนสำคัญกระชากให้เขาพุ่งไปสู่ความอำมหิตหน้าปากประตู

มันยังไม่สายเกินไปหรอก กับครึ่งฤดูกาลที่เหลืออยู่..

2 ปีครึ่งที่ผ่านมา ผลงานของดาร์วินลุ่ม ๆ ดอน ๆ เดี๋ยวขึ้นเดี๋ยวลงราวกับนั่งรถไฟเหาะ

ดีก็ดีไม่สุด แย่นี่ดิ่งหนักเลยเพราะเขาคือกองหน้าหมายเลข 9 ค่าตัวแพงของทีมที่เต็มไปด้วยแรงกดดันมหาศาลอย่างลิเวอร์พูล

บางช่วงบางตอนดูเหมือนจะเรียกความเชื่อมั่นได้แล้ว แต่สุดท้ายมันก็อยู่กับเขาได้ไม่นาน

นักเตะที่ทุ่มเทอย่างเขา มุ่งมั่นอย่างเขา แคแร็กเตอร์นักสู้อย่างเขา พร้อมจะเป็นที่รักของแฟนบอลได้อยู่แล้ว

ต้นทุนของเขามี ก็ด้วยความมุมานะพยายามที่เขาแสดงออกมาให้เห็นทุก ๆ เกมที่ได้โอกาสนั่นแหละ

แพสชั่นที่มีต่อทีม ใส่สุดทุกนัดเพื่อทีมอย่างเขา ใครจะไปเกลียดได้ลง

หากก็นั่นล่ะครับ มืออาชีพย่อมตัดสินทุกอย่างกันที่ผลงาน

จากชีวิตขาลง.. รถไฟเหาะตีลังกายี่ห้อ ดาร์วิน นูนเยซ ทำท่าเหมือนกำลังเชิดหัวขึ้นอีกครั้ง ด้วย 2 ประตูสำคัญในเกมนี้

มันสำคัญอย่างยิ่งทั้งต่อโมเมนตัมในการลุ้นแชมป์และสปิริตของทีม

เราทุกคนต่างก็หวัง.. หวังว่ามันจะเป็นจุดเริ่มต้นอย่างจริง ๆ จัง ๆ ของเขา หลังจากใช้เวลาลองผิดลองถูกมา 2 ฤดูกาลครึ่ง

แรงใจผ่านการตบหลังตบหัวจากเพื่อน ๆ เสียงตะโกนเรียกชื่อเขาจากเดอะค็อปที่ตามไปเชียร์ในสนาม การสนับสนุนของเจ้านาย อ้อมกอดของทุกคน

นาที 90+1 กับ 90+3.. มันคงไม่หยุดเพียงแค่นี้ เป็นกำลังใจให้ ดาร์วิน กันต่อครับ

ตังกุย