อยู่ๆ อาร์เซน่อล ก็แพ้ซะงั้น และนี่คือความไม่นิ่งของพวกเขา
1. ก่อนเปิดบ้านต้อนรับการมาเยือนของ แอสตัน วิลล่า เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา
อาร์เซน่อล คือทีมที่มีฟอร์มโดยรวม และผลงานไฉไลที่สุดในพรีเมียร์ลีก คือแข่ง 11 นัด ชนะ 10 เสมอ 1 แพ้ 0 ยิงได้ถึง 38 ประตู และเสียแค่ 4 ประตูเท่านั้น แถมไม่เคยถูกนำก่อนอีกต่างหาก
2. ก่อนเกมล่าสุด พลพรรคปืนโตยังเป็นผู้กำหนดชะตากรรมของตัวเองอยู่เลย
ตัวผู้เล่นก็สมบูรณ์ ไม่มีใครถูกอาการบาดเจ็บลักพาตัวไป ผู้เป็นกุนซือค้นพบทีมที่ดีที่สุดพลางใช้อย่างต่อเนื่อง
นอกจากมาตรฐานที่สม่ำเสมอ มิเกล อาร์เตต้า และลูกทีมยังมีประสบการณ์ลุ้นแชมป์ และได้รับบทเรียนอันล้ำค่ามาจากฤดูกาลที่แล้วอีกต่างหาก
3. การศึกครั้งล่าสุดกับ แอสตัน วิลล่า
อาร์เซน่อล ต้องการชัยชนะเพียงสถานเดียว เพื่อแซง แมนฯ ซิตี้ กลับขึ้นจ่าฝูง
ครึ่งแรก เจ้าถิ่นครองบอลบุกมากกว่า และน่าจะขึ้นนำจากจังหวะตะบันจ่อๆ ไปติดนายทวารของ
เลอันโดร ทรอสซาร์ ก่อนจบด้วยสกอร์ 0-0
แต่ครึ่งหลังกลับทำเครื่องสะดุด เพลาหัก สลักหาย ซะอย่างนั้น !!!
4.อยู่ดีๆ อาร์เซน่อล ก็เครื่องชอตไปดื้อๆ เลยนะครับ คือบุกไม่ขึ้น และรูปเกมเป็นรองผู้มาเยือนแบบกลับตาลปัด !!!
เข้าใจว่าถูกความกดดันเล่นงานอย่างหนักหน่วง คือยิ่งยิงประตูขึ้นนำไม่ได้ ยิ่งเร่งเครื่องแบบ...กูจะเอา แต่ยิ่งเร่งกลายเป็นยิ่งเสีย
ต่อเมื่อเวลาผ่านไปเรื่อยๆ ก็เกิดอาการ 'ว้าวุ่นเลย' จิตใจร้อนรนและร้อนรุ่มจนกระวนกระวาย & ทุรายทุรน
แทนที่จะตั้งสติพลางเล่นแบบใจเย็นๆ นักเตะปืนโตยังดันทุรังที่จะเอาชนะคู่แข่งให้ได้ ทั้งที่นาทีนั้นเกมตัวเองเป็นรองแล้ว
สุดท้ายก็พังจนได้
5. ถ้า มิเกล อาร์เตต้า เป็นกุนซือที่มีความเจนจบบนถนนลูกหนังมากกว่านี้
เขาจะต้องแก้ไขสถานการณ์ให้ลูกทีมของตัวเองเล่นอย่างเยือกเย็นมากขึ้น
และบางทีอาจต้องยอมรับสภาพความเป็นจริงว่านาทีนั้น พวก เดอะ กันเนอร์ส ในสนามสติแตกหมดแล้ว โดยไม่เว้นแม้แต่ ดีแคลน ไรซ์
ดังฉะนั้น ผลเสมอและ 1 แต้ม ก็อาจมิได้เลวร้ายเกินไป
อย่างน้อยก็ยังดีกว่า...คาบ้าน
แต่ความพ่ายแพ้เพียงแค่นัดเดียวกลับนำมาซึ่งพลังทำลายมหาศาล
อาร์เซน่อล และนาทีนี้คงสูญเสียความมั่นใจไปพอสมควร แถมยังถูกความกดดันถาโถมเข้าใส่อย่างจงหนักจนมีสิทธิ์เป๋อีกในเส้นทางที่เหลือ
คิดแล้วก็ไม่น่าเชื่อเหมือนกันนะครับ
ฟุตบอลแม่งโคตรบ้าบอคอแตก
อุตส่าห์โชว์ฟอร์มไฉไลเป็นบ้ามาตลอด พลาดท่าพ่ายแพ้คาบ้านแค่นัดเดียวถึงขนาดพินาศสิ้นเลยทีเดียว
"บอ.บู๋"