ว่าด้วยชุดแข่งเยือนของลิเวอร์พูล

เตะตาตั้งแต่วันแรกที่เห็นรูปโปรโมตแล้ว นักเตะลิเวอร์พูลผันตัวมาเป็นนายแบบสวมเสื้อแข่งชุดใหม่นี้ถ่ายแบบกันอย่างคึกคัก ผมชอบรูป ฮาร์วี่ย์ เอลเลียตต์ ที่ใส่แว่นดำทำเท่ มันดูกวนๆ ดี คล้ายกับตอนที่เห็นเจ้าหนู สเตฟาน บายเซติช ใส่แว่นดำคูลๆ คราวเปิดตัวชุดเหย้าใหม่ก่อนหน้านี้

ผมชอบการไล่เฉดสีในโซนสีเขียวของเสื้อตัวนี้ มันไม่ใช่สีเขียวโทนเดียวแต่มีทั้งเขียวอ่อน-เขียวเข้ม-เขียวกลางๆ คล้ายเราเอาพู่กันจิ้มสีเขียวโทนต่างๆ มาแต้มบนตัวเสื้อ

เตะตา..

แต่นอกเหนือไปจากความสวยงามที่มองเห็นด้วยตาแล้ว เสื้อตัวนี้สำหรับหลายๆ คนมันยังสัมผัสใจ โดยเฉพาะกับใครที่เชียร์ลิเวอร์พูลมาตั้งแต่ยุคไนน์ตี้ส์

เสื้อตัวนี้พาเรานั่งไทม์แมชีนย้อนเวลากลับไปในวันวาน สัมผัสของ 'อดีตอันแสนสุข' คืบคลานเข้ามาลูบไล้อารมณ์

ร็อบบี้ ฟาวเลอร์.. ผมนึกถึงเขาเป็นคนแรก ชัดเจนที่สุด

นึกถึงประตูสุดยอดที่เขาตะบันแสกหน้า ปีเตอร์ ชไมเคิ่ล ที่โอลด์ แทร็ฟฟอร์ด ไม่มีภาพไหนชัดไปกว่านี้อีกแล้ว

ไอ้หนุ่มหัวทองจอมห้าว.. วันนั้นโรงละครแห่งความฝันเขามีงานฉลองการกลับมาจากโทษแบนยาว 9 เดือนของ เอริค คันโตน่า แต่มีงานฉลองแล้วทำไมเหรอ กูจะวาดอีซ้ายข้างถนัดหวดให้สะเด่าเกือกสักทีมีไรมั้ย

แน่นอนครับ การศึกในวันนั้นจบลงด้วยผลเสมอ 2-2 ก็องโต้ทั้งแอสซิสต์ประตูแรกและยิงจุดโทษประตูที่สองตีเสมอให้ทีมปีศาจแดง พระเอกของแฟนแมนฯ ยูไนเต็ดอาจเป็นเอริคเดอะคิง แต่สำหรับเดอะค็อป ผู้ชนะมีคนเดียวเท่านั้นคือ "ก๊อด" ของพวกเขา

ลูกตะบันตูมเดียวลูกนั้น บอลพุ่งราวลูกปืนใหญ่แหวกอากาศเข้าไปกระแทกกล้องติดตาข่ายหลังประตูทางเสาแรก เป็นจังหวะทะลวงประตูที่สะเด่าอารมณ์สุดๆ ไม่ว่าจะดูจากกล้องมุมไหนก็สะใจเหลือหลาย

แล้วไหนจะจังหวะที่ใช้เหลี่ยมวิ่งกระแทกไหล่ใส่จน แกรี่ เนวิลล์ เซถลาเอาบอลมาครองก่อนจะตักมันนิ่มๆ ด้วยเท้าขวาข้างไม่ถนัดข้ามหัวยักษ์เดนส์เข้าไปอย่างเหนือชั้นเป็นประตูแซงนำอีกเล่า

มันก็ชุดเขียว-ขาวนี้ ในเกมเดียวกันนั้นนั่นแหละ

จุดพีกของเสื้อแข่งตัวนี้สำหรับผมน่าจะเป็นเกมนัดนั้นเลย มันเป็นฟาวเลอร์เดย์จริงๆ

กระทั่งเมื่อภาพจำอันเด่นชัดที่สุดนั้นเริ่มจางลง ภาพอื่นๆ ของเสื้อลายเขียว-ขาวตัวนี้ก็ค่อยๆ ผุดขึ้นมาในห้วงคำนึงบ้าง ลิ้นชักแห่งความทรงจำถูกดึงเปิดออกจนสุดเพื่อให้ภาพแห่งความสุขเหล่านั้นพรั่งพรูออกมาด้วยอารมณ์ลิงโลด

มันหลับไหลอยู่ในความทรงจำของเรามาตลอด รอเพียงเวลาสะกิดปลุกมันให้ตื่นขึ้นมาอีกครั้ง

ประตูสุดยอดของฟาวเลอร์อีกนั่นแลที่เขาพักอกแล้ววอลเล่ย์ด้วยซ้ายส่งบอลลอยไซด์ก้อยเช็ดเสาไกลเข้าไปในเกมเอฟเอ คัพรอบตัดเชือกกับ แอสตัน วิลล่า

มันคือประตูตอกย้ำพาลิเวอร์พูลไปเวมบลีย์ เกิดขึ้นบนความน่าตื่นตาตื่นใจเต็มสิบและด้วยเสื้อตัวนี้

ภาพจำยังคงหลั่งไหลมาเรื่อยๆ

การลากเลื้อยของ สตีฟ แม็คมานามาน

ปลอกแขนกัปตันทีมของ เอียน รัช

ความเก๋าเกมของ จอห์น บาร์นส์

ความดุดันของ นีล รัดด็อก

แพสชั่นในสนามของ เจสัน แม็คเคเทียร์

การสับไกยิงอันหนักหน่วงของ สแตน คอลลีมอร์

มาร์ค ไรท์ ร็อบ โจนส์ ฟิล บ๊าบบ์ จอห์น สเกลส์ ไมเคิ่ล โธมัส เจมี่ เร้ดแน็ปป์..

แน่นอนครับ นัดชิงเอฟเอ คัพ ที่น่าเจ็บปวดใจ ก็ชุดเขียวสลับขาวลายตาหมากรุกใหญ่ 4 ช่องชุดนี้เหมือนกัน

ก็นั่นล่ะครับ เพียงแค่ชุดๆ เดียวสามารถเรียกความทรงจำเก่าๆ กลับมาได้มากมายขนาดนี้

อันที่จริงเสื้อเยือนเขียว-ขาวในฤดูกาลนั้นมาพร้อมเสื้อเหย้าสุดคลาสสิกตัวสีแดงคอวีใหญ่สีขาวที่มีวีรกรรมอีกมากมายผนึกกำลังกันจนเป็นแรงบันดาลใจให้เด็กหลายคนเลือกเชียร์ลิเวอร์พูลทั้งที่ทีมหงส์แดงไม่ได้แชมป์ลีกมาครึ่งทศวรรษแล้ว

หลายคนมีทีมชุดนั้นและนักเตะในชุดสีเขียว/ขาวฤดูกาลนั้นเป็นสารตั้งต้นและเติบโตเติบใหญ่มาเป็นเดอะค็อปในวันนี้

เสื้อชุดนี้ใช้แค่ฤดูกาลเดียวเท่านั้นคือ 1995/96 แต่ที่มันอยู่ในภาพจำยาวนานจนถึงวันนี้นอกจากความสวยสะดุดตาจากลวดลายที่ไม่เคยมีมาก่อนแล้วก็คือเรื่องราวที่เกิดขึ้นตลอดซีซั่นอันยาวนานในคราวนั้นที่สร้างความสุขให้แฟนบอลชนิดท่วมท้นจริงๆ

เมื่อได้เห็นชุดทีมเยือนเวอร์ชั่นใหม่ที่จะใช้ในฤดูกาล 2023/24 ผมจึงถูกใจมันมาก ทั้งจากความสวยงามและการนำมาซึ่งอารมณ์แบบที่เรียกว่า Nostalgia - คิดถึงวันเก่าๆ - นี่แหละครับ มันยังเชื่อมโยงไปถึงอนาคตอย่างลงตัวด้วยเพราะเวลานี้ เจอร์เก้น คล็อปป์ กำลังวางรากฐานทีมเพื่อก้าวไปสู่เจเนอเรชั่นต่อไปพอดี

อเล็กซิส แม็ค อัลลิสเตอร์ ในวัย 24 ปี กับ โดมินิค โซบอสไล ในวัย 22 ปี เข้ามาร่วมหัวจมท้ายกับขุนพลที่มีอยู่อย่าง ดีโอโก้ โชต้า (26) หลุยส์ ดิอาซ (26) อิบราฮิมา โกนาเต้ (24) เทรนต์ อเล็กซานเดอร์-อาร์โนลด์ (24) โกดี้ คักโป (24) ดาร์วิน นูนเญซ (24) เคอร์ติส โจนส์ (22) ฮาร์วี่ย์ เอลเลียตต์ (20) สเตฟาน บายเซติช (18)

จากความย่ำแย่เมื่อฤดูกาลก่อน ไฟแห่งความกระชุ่มกระชวยถูกเติมเข้ามาอีกครั้ง ผมแอบหวังเล็กๆ ว่า ดาร์วินจะมีฤดูกาลที่เปรี้ยงปร้างเหมือนฟาวเลอร์ ยิงระเบิดระเบ้อให้ตาข่ายครวญครางกันไปเลย

นักเตะทยอยกันกลับมารายงานตัวแล้ว ฤดูกาลใหม่กำลังคืบคลานเข้ามา หลังจากนี้คงได้คุยกันถึงลิเวอร์พูลกันอีกเรื่อยๆ ล่ะครับ

ป.ล. ฤดูกาล 1995/96 ลิเวอร์พูลยังมีเสื้อทีมเยือนอีกหนึ่งชุดด้วยคือสีเหลือง เป็นชุดเยือนลำดับสองซึ่งมีกำหนดใช้ 2 ฤดูกาลคือ 1994/95 และ 1995/96

ป.ล.2 เสื้อชุดเยือนของลิเวอร์พูลเมื่อฤดูกาล 2017/18 ก็ออกแบบในลวดลายลักษณะนี้เช่นกันครับเพียงแต่สลับพื้นที่ของสีขาวกับสีเขียว (สีเขียวอยู่พื้นที่ขวาบนกับซ้ายล่าง ขณะที่ชุดเยือน 1995/96 กับ 2023/24 สีเขียวอยู่พื้นที่ขวาล่างกับซ้ายบน) อีกทั้งในพื้นที่ที่เป็นสีเขียวนั้นเป็นเพียงสีเขียวจางๆ จากการตีเส้นสีเขียวลายทางเท่านั้น แต่ก็เป็นชุดแข่งที่ได้รับคำชื่นชมไม่น้อยเช่นกันในเรื่องความสวยงาม

ตังกุย