หงส์แดง ใจร้ายใจดำยิ่งนัก เมื่อเปิดบ้านปู้ยี่ปู้ยำ 'น้องไก่' พลางยัดเยียดความยับเยินให้แบบไม่ปรานี 4-0 ผ่านเข้าชิงฯ ถ้วยน้าแอ๊ด ด้วยประตูรวม 4-1
และต่อไปคือสิ่งที่ผู้ชมทางบ้านอย่างผมอยากจะบอกแบบพอสังเขป
1. สเปอร์ส บุกไป แอนฟิลด์ ในสภาพไม่สมประกอบ เพราะผู้เล่นตัวหลักเจ็บไปหลายคน โดยเฉพาะตำแหน่งเซ็นเตอร์แบ็ค
สังเกตจากการจัดตัวที่ใช้มิดฟิลด์เชิงรับถึง 3 คน ก็พอเดาได้ว่าไปเน้นเกมรับ เพื่อรักษาสกอร์แน่นอน
2. ปัญหาคือ 'คลับไก่' เล่นเกมรับไม่เก่ง เวลาเล่นเกมรับมักจะผิดพลาด และเสียประตูง่าย
ด้วยคุณภาพที่สูงกว่า ลิเวอร์พูล จึงครองบอลพลางบุกกระหน่ำอยู่ข้างเดียวตั้งแต่ต้นเกม
ทีมเยือนรอดพ้นจากการเสียประตูได้ถึงครึ่งชั่วโมงก็ถือว่าเก่งแล้วครับ
3. ไม่เพียงเกมรับจะไม่ได้มีความเหนียวแน่นและแข็งแกร่งอะไร เกมสวนกลับของ สเปอร์ส ก็ไม่มีพิษสงอะไรมากมาย
ที่สำคัญคือเล่นไม่ฉลาดเลย คือรู้ทั้งรู้ว่าคู่แข่งมีความชำนาญเรื่องการขึ้นไปบีบสูงแล้วรุมกดดัน & บดบี้ แย่งบอลเอามาจู่โจมอย่างรวดเร็ว
แต่พวกเขาก็พยายามท้าทายระบบ ด้วยการเซ็ตเกมและแก้เพรสส์หน้ากรอบเขตโทษตัวเอง แทนที่จะสาดทิ้งไปข้างหน้าก่อน
ผลก็คือมักจะโดนตัดบอลหน้ากรอบเขตโทษตัวเอง ประตูนำ 1-0 ของ ลิเวอร์พูล ก็มาจากการจ่ายบอลเสียง่ายๆ หน้ากรอบเขตโทษตัวเองของ สเปอร์ส นี่แหละ
4. เมื่อ 'หงส์แดง' ขึ้นนำ 1-0 สกอร์รวม ณ ตอนนั้นคือ 1-1 แต่ทุกคนรู้แล้วนะครับว่า ลิเวอร์พูล จะได้เข้าชิงฯ 5555
'น้องไก่' ยังคงถูกบังคับให้เล่นเกมรับไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเสียดอกที่ 2 ก็จำเป็นต้องเปิดเกมรุกสู้แบบไม่มีอะไรจะเสีย
นั่นก็เท่ากับการเอาไดนาไมต์มายัดตูดตัวเองแล้วจุดไฟใส่ชนวน
บูมมมมมม...ว่าแล้วก็ไส้ระเบิดไปตามระเบียบ !!!
5.สรุปง่ายๆ เลยว่า สเปอร์ส ไม่อยู่ในสภาพที่จะขัดขืน แถมยังต้องมาเยือนพวกพรี่ๆ ที่หื่นกระหายประตู
แล้วมันจะไปเหลืออะไรล่ะครับคุณ ???
โบนัส แทร็ค: กรุณาอย่าถามถึงจังหวะที่ 'พี่ใหญ่' ศอกใส่ ริชาร์ลิสัน จังหวะนั้นผมดันปวดขี้ไปเข้าส้วมพอดีเลยครับ จึงไม่ได้ดู และให้ความเห็นไม่ได้