น่าละเหี่ยใจ! แมนยู ชนะ เรนเจอร์ส แบบกระเสือกกระสนตามเคย

ต่อไปคือสิ่งที่อยากจะบอก

1. ก่อนอื่นขอบอกนะครับว่า เรนเจอร์ส ที่ผู้ชมทางบ้านอย่างผมเห็นในเกมนี้ เป็นทีมที่มีอัตราความอู๊ดดี้สูงพอสมควร

ถ้ามาเล่นในพรีเมียร์ลีกน่าจะดิ้นรนหนีตกชั้น

แต่กว่า แมนยูไนเต็ด จะชนะในบ้านก็ต้องกระเสือกกระสน  - คิดเอา !!!

2.เจ้าถิ่นครองบอลบุกมากกว่า ทว่าเล่นเกมรุกได้อย่างน่าละเหี่ยใจอย่างแรง

รูปแบบการเล่นเกมรุกเรียบง่าย คือให้ 'บรูโน่' เป็นตัวขับเคลื่อนแล้วออกบอลไปทางด้านข้าง แล้วก็ให้ อเลฮานโดร การ์นาโช่ กับ อาหมัด ดิยัลโล่ ใช้ความสามารถเฉพาะตัวลากไปเปิดบ้าง ลากไปยิงบ้าง

จบ !!! มีแค่นี้แหละ ไม่มีอะไรพลิกแพลงมากกว่านี้ 555

3.ต่อเมื่อมีโอกาสก็มักจะเอาไปยัดลงโถส้วม

การเข้าทำปราศจากความหลากหลายไม่พอ ประสิทธิภาพในการทำลายตาข่ายยังต่ำมาก หนักไปทางยิงทิ้งยิงขว้าง และยิงติด แถมกองหน้าตัวเป้า ไม่ว่าจะเอาใครลงก็หวังพึ่งไม่ได้ 

ประตูนำ 1-0 มาจากการชกบอลเข้าประตูตัวเองของนายทวารคู่แข่ง

4.เกมรับก็พร้อมเสียประตูตลอดเวลาเหมือนเดิม แม้ผู้มาเยือนจะ 'อู๊ดดี้' ขนาดไหนก็ตาม

ช่องว่างระหว่างเซ็นเตอร์แบ็ค 3 ตัว แทงเข้ามาเถอะ มีลุ้นแน่นอน ขอรับรอง เช่นเดียวกับการวางลูกมาหลังไลน์ วางๆ มาเถอะ เดี๋ยวก็ได้เองแหละ

ที่สำคัญคือผู้เล่นในแผนกเกมรับของ แมนยูไนเต็ด ทุกคนพร้อมประทับตราวีซ่าให้คู่แข่งผ่านเข้ามาหรือหลุดเข้ามาล่อเป้าได้ง่ายๆ 

ช่วง 20 นาทีสุดท้าย นี่อาการออกชัดเจน แล้วก็โดนจริงๆ 

5.ที่น่าโมโหมากที่สุดสำหรับผมคือนักเตะแต่ละคนเล่นไม่ละเอียดรอบคอบเลย !!!

นึกจะเสียบอลก็เสียดื้อๆ และหมั่นทำบอลเสียแบบไม่สะทกสะท้าน

จังหวะไม่ควรวัดก็ดันวัด จังหวะควรวัดดันไม่กล้าวัด

แม้จะครอบครองบอลมากกว่า มิหนำยังเล่นแบบระมัดระวัง แต่ยังอุตส่าห์ขยันทำบอลเสียกันง่ายเหลือเกิน

จังหวะที่ถูกตีเสมอก็มาจากการเสียการครองบอลง่ายๆ นี่แหละ ทั้งที่นาทีนั้นควรจะละเอียดแบบสุดๆ

สรุปว่าขาดๆ เกินๆ ไปหมดจนหาความพอดีไม่ได้

จังหวะที่ 'ไอ้หนวด' พุ่งตัวมากระทุ้งประตูชัย ผมพ่นลมจากปากพลางนึกถึงรูเบน อโมริม เป็นคนแรกเลย

เกือบไปแล้วมึง !!!