ตามหา...ฟุตบอลเยอรมัน

"มันเป็นวัฒนธรรมของแฟนบอลในเยอรมัน พวกเขาชอบทำสติ๊กเกอร์กันขึ้นมาแต่ต้องอธิบายคุณก่อนว่า Ultras หมายถึงกลุ่มกองเชียร์ฮาร์ดคอร์ที่ตามไปเชียร์ทีมทุกหนทุกแห่ง คนละความหมายกับฮูลิแกนในอังกฤษ"    

อธิบายให้เห็นภาพกลุ่ม Ultras ในเยอรมัน ก็มักจะเป็นพวกที่ยืนเชียร์อยู่ด้านหลังประตู ส่วนใหญ่ก็นัดกันใส่เสื้อสีดำกันมา มีผู้นำตีกลองกับคอยทำหน้าที่ต้นเสียง ขณะเดียวกันเวลาทีมผลงานย่ำแย่ก็อาจมีภาพโค้ชหรือกัปตันเดินนำนักเตะมายืนอยู่ตรงหน้ากลุ่ม Ultras เพื่อแสดงความขอโทษ    

ทุกวันนี้ผมมีอะไรสงสัยก็ส่งไปถามเจ้ารอน เพื่อนนักข่าวชาวดอยทช์ที่ทำงานให้ DER SPIEGEL ซึ่งมันก็ใจดีตอบกลับมาทุกครั้ง    

จากที่ได้มาอยู่และได้ออกตามหาก็ทำให้เข้าใจว่าเราไม่ได้รู้จักบอลเยอรมันลึกซึ้งเลย เราอาจรู้แต่ก็แค่บางอย่างหรือเปลือกนอกเท่านั้น    

บุนเดสลีกาถือเป็นลีกท็อป 1 ใน 5 ของยุโรป เพียงแต่พวกเขาอาจจะไม่ได้โด่งดังเท่าพรีเมียร์ลีกกับลา ลีกาในแง่ความสนใจในวงกว้าง เหตุผลหลักๆก็มีสองอย่าง 1.หลายคนเบื่อเพราะบาเยิร์น มิวนิคผูกขาดความสำเร็จเกินไป 2.ทีมในบุนเดสลีกาไม่ค่อยทุ่มเงินดึงสตาร์เข้ามา    ตอนไป ฮัมบูร์ก ก็แวะไปสำรวจสนามของทีม ซังต์ เพาลี มาด้วย ทีมๆนี้มีเรื่องราวน่าสนใจมากครับ

ทั้งสองข้อก็มีการเชื่อมต่อถึงกันได้ ในแง่หนึ่งแล้ว บาเยิร์น มิวนิค ถือเป็นสโมสรที่มากกว่าสโมสรลูกหนัง พวกเขาตั้งอยู่ในแคว้นบาวาเรียที่มีความเชื่อกันว่าเหมือนรัฐอิสระ พวกเขาสามารถปกครองดูแลตัวเองได้ เปรียบไปก็คล้ายกาตาลันของ บาร์เซโลน่า

หากในเวลาเดียวกันโครงสร้างการบริหารทีมมีความอนุรักษ์นิยมสูง กฎ50+1 ยังคงเป็นรัฐธรรมนูญสูงสุด ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ต้องการโหนตามกระแสไปทำตามทีมพรีเมียร์ลีกที่อ้าแขนรับเงินทุนจากต่างชาติ ยังคงยึดมั่นว่าให้แฟนบอลมีส่วนในการตัดสินใจทำทีม 

อย่างว่าแต่จากอาหรับ, อเมริกาหรือจากชาติไหนๆเลย เอาแค่สโมสรเช่นไบเออร์ เลเวอร์คูเซ่น, โวล์ฟส์บวร์ก และแน่นอน ไลป์ซิก ต่างก็ไม่ได้เป็นที่ยอมรับ ถึงผู้สนับสนุนหลักของ เลเวอร์คูเซ่น จะเป็นบริษัทยาท้องถิ่นเช่นกัน โวล์ฟส์บวร์ก ก็เป็นแบรนด์รถยนต์ใหญ่ประจำเมืองก็เถอะ

ตลกก็ใช่

นี่คือคาแรกเตอร์คนเยอรมัน

"Football is dying in Leipzig" แผ่นผ้าที่กองเชียร์ ยูนิโอน เบอร์ลิน เคยถือเดินตอนมาเยือนไลป์ซิกปี 2020

ตอนต้นปีที่ผ่านมาผมเองมีโอกาสได้ไป อลิอานซ์ อารีน่า ดูเกม บาเยิร์น เจอ ไลป์ซิก ก็ยังเห็นกองเชียร์เสือใต้โชว์ข้อความ "Fuck RB" ขึ้นมาก่อนเกมเลย

คำว่า RB เป็นตัวย่อของอะไรก็คงไม่ต้องบอกนะครับ

เดินใน ดอร์ทมุนด์ ก็ต้องเจอสัญลักษณ์สีเหลืองที่สนับสนุนสโมสรท้องถิ่นตัวเองอยู่ตลอด

ฟุตบอลในเยอรมันก็ไม่ได้ต่างจากอังกฤษ หมายถึงคนจะหวงแหนทีมท้องถิ่นของตัวเองสูง ใครเกิดและโตที่ไหนก็มักมอบหัวใจให้ทีมนั้น 

ฟุตบอลก็ยังกระจายไปอยู่แทบทุกหนแห่ง ยกตัวอย่างตรงพื้นที่แถบแม่น้ำไรน์ก็มีหลายทีมอยู่ใกล้กันทั้ง อฟซี โคโลญจน์, เลเวอร์คูเซ่น, โบรุสเซีย มึนเช่นกลัดบัค, ฟอร์ทูน่า ดุสเซลดอร์ฟ, อาร์มิเนีย บีเลเฟลด์ จนถึง อเลมานเนีย อาเค่น พอเขยิบขึ้นไปหน่อยก็เจอ โบรุสเซีย ดอร์ทมุนด์ กับ ชาลเก้04 ปักหลักในแคว้นRuhr

ทว่าที่ต่างไปก็เป็นบ่อยครั้งการเกทับบลัฟระหว่างแฟนบอลสองทีมจะไม่ได้แค่เรื่องใครแพ้ชนะแต่จะถกกันว่าเบียร์กับไส้กรอกของเมืองใครเจ๋งกว่ากัน!!

เยอรมัน ไม่เคยเป็นชาติที่นำเสนอสไตล์บอลเพลิดเพลินที่สุด ไม่ใช่ประเทศที่ผลิตนักเตะฝีเท้าฉกาจฉกรรจ์ที่สุด พวกเขาแค่มีจุดเด่นบางอย่างจนทำให้ได้แชมป์โลกมาแล้วสี่สมัย

"คุณสามารถมาดูบอลบุนเดสลีกาได้แค่ 14 ยูโรเท่านั้นสำหรับค่าตั๋วในหนึ่งแมตช์ อย่างตั๋วปีนั้นของ บาเยิร์น มิวนิค ก็ตกปีละ165 ยูโรก็มี แฟนบอลในเยอรมันสามารถเอาเบียร์เข้าไปกินในสนามได้เพราะความเชื่อใจกันว่าจะไม่มีก่อเรื่องใดๆ "การบอกเล่าต่อมาของเจ้ารอน

ผมว่านี่แหละดีเอ็นเอที่กลายเป็นจุดเด่นของเยอรมัน

จะขึ้นรถไฟ รถใต้ดิน รถเมลก็ไม่ต้องแตะบัตร ทุกอย่างอยู่ที่ความไว้ใจและเชื่อมั่นในคุณภาพของคน

ฟุตบอลของพวกเขาจึงเติบโตในแบบที่ไม่มีการฉีดเร่งสารใดๆ      

"ไก่ป่า".......